بررسی تفاوت مچ بند با ساعت هوشمند

قبل از مقایسه و بررسی تفاوت مچ بند با ساعت هوشمند باید اشاره کنیم که در عصر حاضر شاهد رشد روز افزون فناوری گجت‌های هوشمند هستیم. این ابزارهای هوشمند در اشکال، انواع، اندازه‌ها، شکل‌ها و دسته‌بندی‌های مختلف در بازار وجود دارند که این تنوع، انتخاب از بین آن‌ها را برای کاربران دشوار می‌کند. با این تفاصیل، محبوب‌ترین و پر استفاده‌ترین پوشیدنی‌ها، ساعت هوشمند و مچ بند هوشمند هستند. از آنجایی که هر دو این دستگا‌ه‌ها روی مچ بسته می‌شوند، بسیاری از کاربران تصور می‌کنند که این دو فرقی ندارند؛ زیرا هر دو تقریباً همیشه شبیه هم هستند و گاهی اوقات عملکرد یکسانی نیز دارند اما از نظر فنی متفاوت هستند.

طی چند سال گذشته این دو گجت هوشمند بسیار به هم نزدیک شده‌اند. مثلا مچ بندها پیچیده‌تر شده و از صفحه‌نمایش‌ و حتی قابلیت نمایش اعلان‌های گوشی‌های هوشمند استفاده می‌کنند. در مقابل ساعت‌های هوشمند، علاوه بر داشتن مدل های متعدد نظیر ساعت هوشمند سامسونگ، شیائومی، اپل و غیره، به جنبه تناسب اندام مچ بند نزدیک شده‌اند. در ادامه این مقاله از توشه من، با بررسی تفاوت بین مچ بند و ساعت هوشمند همراه شما خواهیم بود.

تفاوت مچ بند با ساعت هوشمند چیست؟

اگر از این گجت‌ها استفاده کرده باشید، می‌دانید که این دو وجوه اشتراک بسیار زیادی دارند. به عنوان مثال هر دو برای تشخیص زمان، انعکاس اعلان‌های گوشی هوشمند (مچ بند در این مورد محدودتر عمل می‌کند) و پیگیری تناسب اندام استفاده می‌شوند. تفاوت مچ بند با ساعت هوشمند عمدتاً در اندازه صفحه نمایش، مواد سازنده، نرم‌افزارهای مورد استفاده، ظاهر، قیمت و برخی از سنسورهای اضافی است.

مچ بند هوشمند بیشتر بر تناسب اندام متمرکز است، اما اسمارت واچ، ردیابی تناسب اندام را با ارتباطات، مد و قابلیت‌های گوشی هوشمند بر روی مچ دست ادغام می‌کند.

محصول پیشنهادی: خرید گوشی موبایل در انواع مختلف.

• ابعاد و اندازه نمایشگر

اشاره کردیم که یکی از مهمترین موارد تفاوت مچ بند با ساعت هوشمند ابعاد و اندازه آن‌هاست. ساعت‌های هوشمند اغلب از نظر اندازه، از مچ بندها بزرگتر هستند. بنابراین صفحه نمایش آن‌ها نیز به همین شکل است. به طور کلی، صفحه نمایش اسمارت واچ‌ها اصولا بین 1 تا 3 اینچ است؛ در حالی که نمایشگر مچ بندهای هوشمند معمولاً تا 1 اینچ هستند.

دیگر تفاوت مچ بند با ساعت هوشمند این است که صفحه نمایش ساعت هوشمند لمسی است و مانند نمایشگر اسمارت واچ، با انگشت قابل کنترل است اما در مورد مچ بندها باید با یک دکمه فیزیکی ناوبری را انجام داد. البته برخی موارد صفحه لمسی دارند. در نهایت، همه ساعت‌های هوشمند، نمایشگرهای رنگی و پر جنب و جوش دارند؛ اما صفحه مچ بند هوشمند، ملایم و تک رنگ است.

• امکانات

نوع امکانات موجود در این دو گجت، جنبه دیگر تفاوت مچ بند با ساعت هوشمند است. مچ بندها اغلب متمرکز بر ردیابی تناسب اندام هستند و به همین دلیل عمدتاً ویژگی‌های ورزشی دارند که به کاربر کمک می‌کنند بتواند سلامت خود را کنترل کند. جدای از تشخیص زمان، مچ بند هوشمند معمولاً دارای قدم شمار، مانیتور ضربان قلب، مانیتور خواب و سایر ویژگی‌های ردیابی سلامت است.

در مقابل، یک ساعت هوشمند علاوه بر تمام این ویژگی‌های ذکر شده، یکسری قابلیت‌های دیگر نیز دارد مانند وجود اسلات سیم‌کارت، امکان اتصال به وای‌فای، داشتن دوربین، اینترنت 4G LTE، برنامه‌های مستقل، فروشگاه برنامه و غیره.

• نحوه استفاده

زمان، مکان و تعداد دفعات پوشیدن این دو گجت، موارد بعدی تفاوت مچ بند با ساعت هوشمند است و در واقع تعیین می‌کنند که کدام یک را باید خریداری کنید. طراحی ساعت هوشمند شبیه یک ساعت معمولی است، به عبارتی این گجت برای استفاده روزانه مناسب است. برخی از آن‌ها دارای بندهای جداشدنی (استیل ضد زنگ، چرم، سگکی، پلاستیکی) هستند و می‌توانید آن‌ها را در موقعیت‌های مختلف عوض کنید و بپوشید مانند مهمانی، محل کار، تفریح.

در مقابل، مچ بندها اغلب دارای تسمه‌های لاستیکی هستند، زیرا بیشتر برای ورزش یا فعالیت‌های تفریحی پوشیده می‌شوند و برای موارد دیگر مناسب نیستند البته این مورد کاملا سلیقه‌ای است.

• نحوه تعامل

دیگر تفاوت مچ بند با ساعت هوشمند در نحوه تعامل آن‌هاست. از آن جایی که ساعت‌های هوشمند، سیستم‌عامل پیچیده و صفحه نمایش بزرگ‌تر و بهتری دارند، تعامل بسیار روان‌تر و پیشرفته‌تری نسبت به مچ بند دارند. یک اسمارت واچ می‌تواند مانند یک گوشی به طور مستقل کار کند و امکان ارسال پیام‌ها یا ایمیل را دارد و در انواع سیم کارتی آن، امکان برقراری تماس نیز وجود دارد.

تفاوت دیگر مچ بند با ساعت هوشمند این است که برخی از ساعت های هوشمند دارای بلندگو هستند و کاربر می‌تواند به کمک آن موسیقی پخش کند. برخی مدل‌ها نیز دارای اسلات کارت SD برای ذخیره موسیقی، عکس و غیره هستند. علاوه بر این، اعلان‌ها در ساعت هوشمند بهتر از مچ بند هوشمند هستند. در واقع مچ بند فاقد این ویژگی‌های پیچیده و این سطح از تعامل است.

• عمر باتری

شاید تصور کنید چون ساعت‌های هوشمند بزرگتر هستند، پس ظرفیت باتری بیشتری داشته و عمر باتری طولانی‌تری دارند. اما اینطور نیست و این مورد، دیگر تفاوت ساعت هوشمند با مچ بند است.

معمولاً اسمارت واچ‌ها به دلیل ویژگی‌های مختلف، نمایشگرهای رنگی بزرگ و کارکرد پیچیده سیستم عامل، عمر باتری کوتاه‌تری دارند. پس از یک روز کامل استفاده، معمولاً باید یک ساعت هوشمند را دوباره شارژ کنید. در مقابل ممکن است مچ بند با یک بار شارژ به مدت سه الی پنج روز یا حتی بیشتر کار کند.

• قیمت

مورد بعدی تفاوت مچ بند با ساعت هوشمند در قیمت این دو است. اگر چه قیمت هر دو این گجت معمولاً به ویژگی‌ها و برند سازنده آن‌ها بستگی دارد؛ اما در کل، اسمارت واچ‌ها  از مچ بندها گران‌تر هستند. البته همین مقرون به صرفه‌تر بودن مچ بندها باعث شده تا طرفداران زیادی داشته باشند و بیشتر افراد ترجیح بدهند که به جای ساعت هوشمند، مچ بند خریداری کنند.

با این همه، بازار رقابتی باعث ظهور برخی از ساعت‌های هوشمند با قیمت کمتر شده است که با وجود قیمت پایین نیز تجربه کاربری قابل توجهی را ارائه می‌دهند. این ساعت‌های هوشمند بین قیمت و عملکرد تعادل ایجاد کرده و تضمین می‌کنند که بتوانید از ویژگی‌های ضروری بدون صرف هزینه بیشتر لذت ببرید.

مقایسه مچ بند و ساعت هوشمند

در ادامه به بررسی تفاوت ساعت هوشمند با مچ بند، مزایا و معایب آن‌ها می پردازیم.

بررسی مزایا و معایب مچ بند هوشمند

انواع مچ بند هوشمند در بیشتر موارد فرمی ساده دارند و وظیفه اصلی آنها ردیابی و تجزیه و تحلیل روزانه حرکات شماست که در کنار نمایش زمان، ویژگی‌های اضافی مانند ثبت رکورد مسافت پیموده شده پیاده روی و دویدن، ضربان قلب، مانیتور خواب، کالری شمار و غیره را نیز دارا است. به طور خلاصه در تمام تمرینات، ورزش و فعالیت‌های بدنسازی می‌توان از مچ بند استفاده کرد.

مچ بندها معمولاً در مقایسه با ساعت‌های معمولی از نظر اندازه باریک‌تر هستند؛ بنابراین پوشیدن آن‌ها حین انجام حرکات پیچیده مشکلی ایجاد نمی‌کند. صفحه نمایش آن‌ها نیز 0-1 اینچ و اغلب مستطیلی است و بدنه پلاستیکی و صافی دارند و همانطور که اشاره شد کنترل‌ها با یک دکمه انجام می‌شود. این گجت‌ها همچنین دارای اتصال GPS و قابلیتی به نام PAI (هوش فعالیت شخصی) هستند که رکوردهای کاربر را نگه می‌دارد. لازم به ذکر است که برخی از برندهای مچ بند صفحه نمایش لمسی داشته و در برابر آب مقاوم هستند. در راستای بررسی تفاوت مچ بند با ساعت هوشمند، در جدول زیر مزایا و معایب مچ بندها را فهرست کرده‌ایم.

ساعت هوشمند؛ مزایا و معایب

ساعت‌های هوشمند از نظر ظاهر شبیه ساعت‌های معمولی، اما با ویژگی‌های هوشمند هستند که معمولاً برای انجام وظایف اصلی خود باید یک گوشی هوشمند جفت شوند. این گجت‌ها همگی دارای نمایشگری هستند که زمان را به صورت آنالوگ یا دیجیتال نشان می‌دهد. به لطف وجود این نمایشگر، بسیاری از ویژگی‌های دیگر مانند خواندن اعلان‌ها، استفاده از برنامه‌های نصب شده بر روی ساعت یا انتخاب صفحه متناسب با سبک و سلیقه کاربر ممکن شده است. علاوه بر این، برخی مدل‌های ساعت هوشمند هیبریدی با عقربه‌های واقعی و عملکردهای محدود وجود دارد.

در کل، تفاوت مچ بند با ساعت هوشمند در ویژگی‌ها و عملکردهای بیشتر ساعت نسبت به مچ بند است. ساعت هوشمند دارای دوربین، ویژگی‌های تماس و پیامک، برنامه‌ها، اتصال وای فای، ردیابی سلامت است. حتی برخی مدل های ساعت هوشمند سیم کارت خور نیز وجود دارند. قابلیت استفاده روزانه آن‌ها در موارد مختلف باعث افزایش محبوبیت شان در بین کاربران شده است.

از نظر دوام نیز ساعت های هوشمند بهتر هستند. آنها یا دارای بندهای جداشدنی از جنس چرم، لاستیک یا حتی فولاد ضد زنگ هستند که بسته به مناسبت مورد استفاده می‌توان آن‌ها را عوض کرد. در مورد باتری نیز همانطور که اشاره شد با اینکه ظرفیت باتری اسمارت واچ زیاد است؛ اما به علت برنامه‌های پیچیده و نمایشگر نورانی، دوام باتری آن کمتر است. برای درک بیشتر تفاوت مچ بند با ساعت هوشمند، مزایا و معایب آن را در جدول زیر مطالعه کنید.

جمع‌بندی و سوالات متداول

در نهایت پس از بررسی موارد تفاوت مچ بند با ساعت هوشمند دریافتیم که این گجت‌ها هر کدام مزایایی دارند که آنها را به نوبه خود به انتخاب خوبی تبدیل می‌کند. به عنوان مثال، مچ بند هوشمند برای افرادی که به دنبال ردیابی تناسب اندام اولیه یا نسبتاً پیشرفته هستند ایده‌آل است. در مقابل اگر بخواهید تمام قابلیت‌های این گجت را بعلاوه امکان پاسخ دادن به تماس‌ها یا پیامک‌ها بدون نیاز به بیرون آوردن گوشی داشته باشید، گزینه برتر برای شما ساعت هوشمند است.